اهمیت ارزیابی( ارزیابی زبان آموزان کودک) در آموزش زبان انگلیسی

در مقاله قبل به موضوع مهارت مورد مهارت گفتاری کودکان(Young learner speaking)   پرداختیم. در این مقاله قرار هست در مورد اهمیت ارزیابی( ارزیابی زبان آموزان کودک) صحبت کنیم.

زبان آموزان کودک نسبت به ارزیابی چه احساسی دارند؟

پاسخ به این سوال اغلب به تجربیات اولیه ارزیابی آن‌ها بستگی دارد. اگر آن ها تجربیات بدی داشته باشند که در آن ارزیابی متمرکز بر کارهایی که نمی‌توانند انجام دهند، بسیار مهم بوده است یا به سادگی پس از آزمون آزمایش شده است، این احتمال وجود دارد که زبان آموزان کودک نگرش فوق العاده منفی نسبت به ارزیابی داشته باشند. با این حال، اگر ارزیابی به روشی حمایتی و غیر تهدیدآمیز انجام شده باشد، زبان آموزان کودک (مانند سایر زبان آموزان) اغلب رویکردی نسبتاً مثبت نسبت به آن دارند.

اما چگونه ارزیابی می‌تواند تهدیدآمیز نباشد؟ روش‌های مختلفی برای دستیابی به این روش وجود دارد. اولاً، با روشن کردن این که چه چیزی ارزیابی می‌شود و چرا.

ثانیا، اطمینان حاصل کنید که ارزیابی فقط در مورد نمرات نیست بلکه می‌تواند برای نشان دادن پیشرفت و کمک به یادگیری در آینده مورد استفاده قرار گیرد.

سوم این که، با استفاده از انواع روش های ارزیابی از جمله کار پروژه، ارزیابی گروهی، ارزیابی همسالان و ارزیابی خود.

علائم، نمرات و نظرات:

یک جنبه مهم ارزیابی، به ویژه هنگامی که صحبت از یادگیر زبان آموزان کودک می‌شود، نحوه علامت گذاری یا درجه بندی کار آن‌ها و به ویژه نوع نظرات و نحوه ارائه آن‌ها است. معلمان ممکن است به خوبی احساس کنند که دادن نمره‌ای مانند نمره 10/10 یا نمره B- بخشی از ارزشیابی هر کار است، خواه یک آزمون باشد، یا یک تکلیف یا یک پروژه.

با این حال، چنین علامتی است که می‌تواند اولین دلیلی باشد که بسیاری از زبان آموزان کودک نسبت به ارزیابی احساس منفی می‌کنند. حتی نظراتی نظیر «آفرین!» یا نمادهایی مانند ü ، و ، J در واقع می‌توانند نتیجه ای معکوس از آنچه معلم انتظار دارد داشته باشند.

یکی از دلایل این امر این است که نمرات بیش از اینکه فقط بخشی از آن باشند، مورد توجه ارزیابی قرار می‌گیرند. برای عملی کردن این کار، کار را به دانش آموزان خود اختصاص دهید و مشاهده کنید که چشم  و حواس آن ها به کجا می رود. آن ها کلیت کار را نمی‌خوانند.

آن ها بلافاصله به سمت علامت ها می‌روند. به وضوح، برای بسیاری از زبان آموزان، این چیزی است که آن ها به عنوان مهم‌ترین چیز تصور می‌کنند. حتی نظرات یا نمادها به همان شکل دیده می‌شوند، حتی امکان دارد “خوب” کمتر از “خوب “انجام می‌شود!”

اگرچه لازم است که نمره بدهیم، اما لازم نیست برای هر کار نمره بدهیم و فقط معلم نیست که نمره می‌دهد. بعضی اوقات ارزش دارد که بخشی از کار را که هیچ نمره و نمره نهایی ندارد، نمره ندهیم. از دانش آموزان بخواهید که نظرات را بخوانند یا با توجه به نظرات کار را دوباره انجام دهند، برای قسمت های بعدی نظرات را یادداشت کنند یا به خودشان نمره بدهند.

ارزیابی مداوم (بازخورد):

ارزیابی مداوم (که اغلب از آن به عنوان ارزیابی تکوینی یاد می‌شود) در واقع کاری است که به هر حال معلم و دانش آموز انجام می‌دهند. معلمان همیشه دانش آموزان خود را ارزیابی می‌کنند، حتی اگر این کار به عنوان بخشی از یک سیستم رسمی انجام نشود.

آن ها به زبان آموزان کودک خاص نگاه می‌کنند و مواردی مانند “Claire can do X” ، “Sam found Y دشوار است” ، “Mark خیلی خوب نیست …” و غیره را یادداشت می کنند. این، برای همه اهداف، نوعی ادامه است ارزیابی دانش آموزان نیز فرایند مشابهی را طی می کنند، به عنوان مثال “من می توانم” ؛ ‘به نظر من ‘دشوار’ است “من نمی فهمم” ، و غیره

این نوع ارزیابی نه تنها طبیعی است، بلکه می تواند برای همه افراد درگیر نیز بسیار مفید باشد. ساختارمندتر کردن آن می‌تواند مفید باشد و رسمی سازی آن لزوماً مفهوم منفی مرتبط با ارزیابی را تقویت نمی‌کند. تفکر در مورد خاطرات تأمل دانش آموزان که در آن آن ها افکار شخصی خود را در مورد پیشرفت و عملکرد خود ثبت می کنند، یک گام مثبت است. این موارد را می‌توان به صورت خصوصی حفظ کرد اما به عنوان پایه ای برای ارزیابی خود دانش آموزان استفاده می‌شود.

ارزیابی خود برای زبان آموزان کودک:

فراگیران کودک کاملاً توانایی ارزیابی عملکرد و کار خود را دارند. احتمال اینکه بیش از هر دانش آموز دیگری بیش از حد سخاوتمندانه یا بیش از حد انتقادی داشته باشند وجود دارد و هر دو حالت افراطی مواردی هستند که باید در هنگام بروز انتظار و مدیریت شوند. در زیر برخی از مزایا و معایب ارزیابی خود آورده شده است:

مزایای:

توسعه خودمختاری زبان آموزان کودک

درک واضح تری از آن چه از نظر هر قطعه انتظار می رود.

دانش آموزان به احتمال زیاد از اشتباهات خود می آموزند.

دیدگاه مثبت ارزیابی به عنوان بخشی از فرایند یادگیری است.

معایب:

علامت گذاری بیش از حد

بالقوه عدم راهنمایی در مورد موارد مورد نیاز برای بهبود (کنار گذاشتن مسئولیت  معلم)

توجه زیاد به دانش آموزانی که اطلاعات و تجربه کافی برای ارزیابی دقیق خود را ندارند.

در واقعیت، می توان بر معایب آن غلبه کرد و در واقع نیازی به مانعی برای ارزیابی خودکار موثر نیست.

با درجه بندی مستقل و سپس بحث و گفت و گو، می توان بر اولین مورد غلبه کرد. تا زمانی که معلم تایید نکند که نمره او درست است، می توان اعتماد ایجاد کرد و دانش آموزان می توانند هنگام دیدن نمره کار خود واقع بین تر باشند.

قبل از این که قطعه کار انجام شود و نه فقط بعد از اتمام کار، معلم با راهنمایی و معیارهای روشن می تواند بر مورد دوم غلبه کند. دانستن معیارهای سنجش برای دانش آموزان همیشه مفید است ، صرف نظر از اینکه قطعه کار باید توسط خود ارزیابی شود یا توسط معلم مشخص شود.

سومین نکته با راهنمایی و تمرین روشن برطرف می‌شود. هرچه دانش آموزان فرصت بیشتری برای ارزیابی خود داشته باشند ، در انجام آن بهتر عمل می‌کنند.

ارزیابی صحبت کردن و خواندن:

تاکنون، ما عمدتا بر ارزیابی عنصر نوشته شده از کار یک دانش آموز متمرکز شده ایم. با این حال، موارد زیادی وجود دارد که ما می‌خواهیم مهارت های دیگر مانند خواندن، صحبت کردن و گوش دادن را ارزیابی کنیم.

در مورد فراگیران بسیار جوان (VYL) ممکن است این باشد که آن ها قادر به نوشتن نیستند، حتی به زبان اول خود، و بنابراین هر ارزیابی که انجام شود باید از مهارت های دیگر باشد.

بسیاری از نکاتی که قبلاً در این مقاله ذکر شد، صرف نظر از این که مهارت ارزیابی می‌شود، اعمال می‌شوند. به عنوان مثال، اگر ما در حال صحبت کردن از دانش آموزان می‌خواهیم صحبت کنند، ممکن است نظرات کلامی مانند “خوب انجام دادی!” این خوب است و غیره. ما باید بدانیم که این ها می‌توانند به عنوان نمره در نظر گرفته شوند،  بنابراین هر گونه نظر ما ممکن است نیاز به ارائه با دقت زیادی داشته باشد. همچنین، مفید است که معیارهایی را که استفاده خواهیم کرد قبل از شروع کار با دانش آموزان در میان بگذاریم.

فواید ارزیابی برای زبان آموزان کودک:

سنجش می‌تواند فواید زیادی داشته باشد که تأثیر مستقیمی در آموزش دارد.

اولاً، معلم می‌تواند از زمینه هایی که دانش آموزان را با مشکل روبرو می‌کند، آگاهی بیشتری کسب کند و سپس بر آن ها تمرکز کند.

ثانیا، معلم می‌تواند تدریس خود را متناسب با نیازها و سبک های یادگیری دانش آموزان تنظیم کند.

ثالثاً، معلم درک بهتری از آن چه می‌تواند در کلاس از نتایج هر ارزیابی انجام شده بدست آورد، خواهد داشت.

ارزیابی، به ویژه در مواردی که نمره داده می‌شود، می تواند ماهیتی رقابتی نیز داشته باشد، یعنی ‘من از X بهتر شدم ؛ من نمره بالاتری نسبت به آخرین بار کسب کردم. “برای برخی از  زبان آموزان این ممکن است یک جنبه منفی در ارزیابی باشد، اما برای دیگران ممکن است این باعث شود که آن ها بخواهند پیشرفت کنند.

مشاهده تأثیر مارکینگ و درجه بندی بر روی زبان آموزان کاملاً آسان است. برای کسانی که تأثیر مثبتی دارند، می‌تواند برای ایجاد انگیزه در آن ها استفاده شود. این دانش آموزان هم چنین ممکن است از فعالیت های کلاسی مانند مسابقه بهره مند شوند.

متناوباً، برای آن دسته از دانش آموزان که نمرات تأثیر منفی دارند، معلمان می‌توانند فعالیت هایی را انتخاب کنند که دارای “نمره” صریح نباشد، اما بیشتر در مورد روند کار باشد (از نظر آن چه انجام می شود)  چگونگی پیشرفت کارها، یعنی پروژه ها ارزیابی می شود. با این کار از ارزیابی برای ایجاد انگیزه در دانش آموزان استفاده می شود.

سرانجام، دانش آموزان می توانند در بحث و انتخاب معیارهای ارزیابی فعالیت های خاص شرکت کنند. این بدان معنی است که آن ها از ابتدا در ارزیابی شرکت دارند و در نتیجه ممکن است احساس مثبت تری نسبت به آن داشته باشند.

نتیجه:

ما در این مقاله  تعدادی از مسائل پیرامون ارزیابی را با اشاره خاص به زبان آموزان کودک بررسی کرده ایم. با این حال، بیشتر نظرات برای همه زبان آموزان قابل استفاده است. آن چه اهمیت فراگیران کودک را بسیار مهم می‌کند این است که از همین جا نظرات و عقاید آغاز می‌شود.

اگر یک یادگیرنده کودک هنگام ارزیابی، تجربه منفی داشته باشد، احتمالاً به دانش آموزانی تبدیل می‌شود که دیدگاه منفی در یادگیری دارند و از حضور در کلاس لذت نمی برند. با این حال، اگر اولین تجربه ها مثبت باشد، این امر در کل یادگیری آن ها تأثیرگذار است.