در مقاله قبلی در مورد آموزش نوشتن ادعانامه حرف زدیم. این هفته تصمیم گرفتیم درباره موضوع آموزش خاطره نویسی صحبت کنیم.
تعریف خاطره:
خاطره، یكی از انواع ادبی و شكلی از نوشتار است كه نویسنده در آن، خاطرات خود و آن چه در قبل اتفاق افتاده است، را بیان می کند. خاطره یعنی، صحنه‌ها یا وقایعی را كه در زندگی‌اش روی داده و در آنها نقش داشته یا شاهدشان بوده است، شرح می‌دهد.
خاطره نویسی یكی از عام‌ترین و صمیمانه‌ترین راه‌ها برای انتقال حس به وسیله نوشتن است. هر كس می‌تواند با رعایت اصولی ساده و قواعدی محدود، به ساده‌ترین شكل، اتفاقات مهم زندگی خود را ثبت كند.
خاطرات شامل:
- تلخ و شیرین زندگی
- پیروزی‌ها و شكست‌ها
- تجربیات تكرار ناشدنی
- حوادث
- مهم ترين عواطف و احساسات
خاطره نویسی چه فوائدی دارد؟
- 1. ثبت بهترین لحظه‌های زندگی از طریق خاطره نویسی
- 2. ثبت مسائل مهم اجتماعی برای آیندگان از طریق خاطره نویسی
- 3. بهره‌گیری از تجربه
- 4.افزایش قدرت دیدن و شنیدن
- 5. افزایش مهارت در نوشتن
- 6.تقویت صحبت کردن
- 7. تقویت حافظه قوی
- 8.جلوگیری از فراموشی و آلزایمر
- 9. تقویت مهارت نویسندگی
- 10. افزایش هوشیاری
آموزش خاطره نویسی:
نوشتن، فعالیتی است که واقعا حوصله و انگیزه می‌خواهد. آغاز نوشتن، سخت‌ترین قسمت آن است. اگر نمی‌دانید که از کجا شروع کنید، فقط شروع کنید از نوشتن همان روز. ذهن شما و خاطرات ثبت شده در ذهن قلمتان را کنترل می‌کند. در هنگام نوشتن تمرکز خود را حفظ کنید. حتما از تصویر سازی استفاده کنید. تصویرسازی باعث می‌شود شما حس درونتان را بیان کنید.
شما می‌توانید نوشته‌تان را هرطور که دوست دارید شروع کنید. حتی می‌توانید درباره‌ی اینکه سوژه‌ای برای نوشتن پیدا نکردید، بنویسید. فقط کافی است اولین کلمات روی صفحه‌ی کاغذ جاری شود، از آن به بعد اگر هم بخواهید، نمی‌توانید جلوی فوران احساسات‌تان را بگیرید.
خاطره نویسی
برای شروع بهتر از از موارد زیر استفاده کنید:
از جمله موضوعات دفترهای خاطرات عبارتند از:
دوستان
خانواده
ورزش
سفر
غذا
شغل
مدرسه
رؤیاها
مد
نثر شکسته/عامیانه/محاوره‌ای:
نوشته‌ای است که به همان صورت محاوره‌ای که بین مردم رایج است نوشته می‌شود. نثر شکسته یا عامیانه، در دوران معاصر به وجود آمد و کسانی چون علی اکبر دهخدا و جلال آل احمد، در بعضی از آثار خود از آن استفاده کرده‌اند، اما امروزه کاربرد آن بیشتر در متونی همچون طنز، جمله‌های نقل قول مستقیم، دیالوگ‌های نمایشنامه، فیلم‌نامه و داستان و نیز بیش از همه در وبلاگ نویسی، خاطرات و روز نوشت دیده می‌شود.
در خاطره نویسی، نثر عامیانه و محاوره استفاده می‌شود.
آنچه همه‌ی ما برای شروع و ادامه ی خاطره نویسی به آن نیاز داریم، حوصله و انگیزه است. موضوعاتی را که مورد علاقه‌‌ی شما هستند، را برای خود لیست کنید. البته بعد از نوشتن خاطره و مرور آن این موضوعات برجسته می‌شوند.
احتمالا در هنگام شروع هنوز موضوع مورد علاقه‌‌ی خود را پیدا نکرده‌اید، قلم به‌دست بگیرید و خودتان را به اولین کلمات روی کاغذ بسپارید. در این روند شما مشاهده کنید که کلمات شما را به کدام سمت می‌کشانند.
همچنین تعیین کردن بازه‌ی زمانی در اولین تجربه‌ی نویسندگی بسیار مفید خواهد بود. ساعت را روی زمانی حدود ۱۰ تا ۲۰ دقیقه تنظیم کنید و شروع به نوشتن کنید. خاطره نویسی به‌طور مستمر، موجب پیشرفت تدریجی شما را در نوشتن می‌شود.
نوشتن طولانی‌مدت به شما این امکان را خواهد داد تا به عقب برگردید و روند تغییر افکار و سبک نوشتاری‌تان را ملاحظه کنید. وقتی نوشته‌های پیشین را مرور می‌کنید مطمئنا از خودتان تشکر خواهید کرد، چرا که پخته‌شدن قلمتان به‌وضوح مشهود خواهد بود.
تخیل:
داستان نویسان با استفاده از تخیل، داستان را به ابرمتن جذابی تبدیل می‌کنند تا خواننده جذب داستان شود.
تخیل و تجسم زیربنای اصلی و لازمهٔ خلق آثار هنری مختلف و نیز فراگیری دانش و علومی چون ریاضیات و هندسه و فیزیک و … نهایتاً دستیابی به دستاوردهای صنعتی و تکنولوژیک می‌باشند. از قدرت تخیل ذهن در نوشته هایتان به خصوص خاطره نویسی استفاده کنید.
چون خاطرات ثبت وقایع واقعی زندگی هستند پس باید استفاده از تخیل در متعادل باشد. تخیل زیاد باعث دور شدن از واقعیت و اغراق آمیز شدن متن می‌شود.
گفتم که بر تخیل دل ، حسیه چه کرد
گفتا که پنج حاس نهاده ست پنج در
زمان در خاطره نویسی:
بهترین زمان برای شروع، همین لحظه‌ای است که در آن قرار گرفته‌ایم، از همین لحظه نوشتن را شروع کنید! وقتی در حال خاطره نویسی هستید، گاهی آن قدر در بیان احساسات غرق می‌شوید که گذشت زمان را حس نمی‌کنید. زیادنویسی همیشه ناخوشایند است.
تعیین زمان برای نوشتن، یکی از روش‌های مختصر‌نویسی است. مدت زمانی که به نوشتن اختصاص می‌دهید، بستگی به خودتان دارد. بعضی وقت‌ها نیم ساعت و برخی اوقات یک ساعت ایده‌آل است. اگر زمان بیشتری برای نوشتن نیاز دارید، صاحب اختیار هستید. هر خاطره ای را که می‌نویسید فراموش نکنید زمان خاطره را ثبت کنید.
آموزش خاطره نویسی:
از خودتان در ابتدای نوشتن بپرسید:
- امروز می‌خواهید چه چیزی یاد بگیرید؟
- اهداف اصلی امروز من چیست؟
- چه چیزی را می‌خواهید کامل کنید؟
- از چه چیزی می خواهم لذت ببرم؟
- قصد دارید چه چیزی را درست کنید؟
- می خواهم چه چیز های جدیدی را تجربه کنم؟
- چه احساسی دارید؟
- اهداف فرقی امروز من چیست؟
- چه احساساتی را می‌خواهم تجربه کنم؟
- چه مطالبی را می‌خواهم یاد بگیرم؟
- با چه کسانی می‌خواهم خوش بگذارنم؟
- با چه کسانی معاشرت دارم؟
تفاوت گزارش و خاطره نویسی:
1. خاطره فقط قسمتی از محدوده زمانی را در برمی‌گیرد. در آن اتفاق برجسته یا حادثه خاصی روی داده باشد. در خاطره فكری جذاب در زمانی محدود به ذهن انسان خطور كرده است. اما گزارش، شرح دیده‌ها و شنیده‌هایی است كه درباره یک موضوع خاص توسط گزارشگر انتخاب می‌شود.
2. نثر گزارش معمولاً حالت صمیمیت و سادگی و بی‌تكلفی نثر خاطره را ندارد. در گزارش نویسی معمولاً سعی می‌شود ترتیب و توالی اجزای جمله به صورت نسبی رعایت شود. اما در خاطره نویسی، نویسنده بدون تكلف و با رعایت نكاتی محدود جمله‌ها را به هر صورت كه بخواهد، به دنبال هم می‌آورد.
3. گزارش، بسیار واقع گرایانه از خاطره است. اگر چه در خاطره نویسی باید از خیال پردازی دوری كرد، گاهی می‌توان ذهنیت‌های شخصیت یا شخصیت‌های خاطره را هم در خلال خاطره به كار برد. در صورتی كه گزارش نویسی ثبت دیده‌ها و شنیده‌هاست و گزارش نویس نمی‌تواند ذهنیات، احساسات و عواطف انسان‌ها را بیان كند.
امیدوارم مقاله آموزش خاطره نویسی برایتان مفید باشد.
بدون دیدگاه